Dag drie:

's ochtends op tijd opgestaan nadat ik vreselijk slecht had geslapen (nog steeds maag en buikpijn), maar gelukkig was het mam en pap een stuk beter vergaan en hadden die als een blok geslapen in hun hotel. Na mijn ontbijt met Philip kwamen ze mij ophalen thuis om te vertrekken richting Agra. Onderweg gepasseerd langs Mathura (een van de heilige steden van India), maar volgens Gurmeet was daar weinig te zien dus besloten we om door te rijden.
Het is hier buiten Delhi compeet anders als in de stad, grote dorre vlaktes waar ze graan verbouwen met hier en daar hutjes gebouwd van gedroogde koeienmestplaggen, deze worden gebruikt als brandstof voor het koken van eten. Af en toe passeren we een kruispunt van 2 grotere wegen waar het dan ineens een drukte van jewelste is en er een soort kleine nederzetting is ontstaan waar je koud water e.d. kan kopen. Overal op de weg zie je hier oude tractoren en vreselijk overbeladen trucks, maar paard en wagen en kamelenwagens zijn niet uitzonderlijk. De koeien, buffels en geiten lopen hier regelmatig los langs de kant van de weg, maar tijdens mijn verblijf hier in India heb ik nog nooit een verkeersopstopping gezien veroorzaakt door een koe. Ondanks wat ik altijd heb gedacht worden die koeien (ook al zijn ze heilig) toch vriendelijk maar dringend verzocht om ergens anders te gaan liggen ipv midden op de weg.

Na een korte stop voor een lunch bereikten we net na 2 uur Agra en bracht onze chauffeur ons naar een hotel. Hier is het normaal dat je gewoon de kamer gaat bekijken om te zien of hij bevalt, en anders ga je gewoon op zoek naar iets beters. Op deze kamer was niets aan te merken (schoon, eigen badkamer, televisie en zelfs Wifi) dus voor 1200 roepies in totaal hadden we een kamer voor 3 personen.
Om half 5 werden we door Gurmeet en onze gids (Ravi) opgehaald om naar het Agra fort te gaan. Het Agra fort is in de Mongoolse dynastie gebouwd als een koninklijk paleis door 3 generaties van koningen. Ieder volgende koning bouwde een deel in zijn eigen stijl bij de al bestaande bebouwing en het geheel is een prachtig voornamelijk uit rode steen opgetrokken bouwwerk met ooit kleurrijke (nu grotendeels vervaagde) details.
Tijdens de Engelse bezetting werd een deel van het leger gestationeerd in het fort, en al het bladgoud werd door hun verwijderd van de muren. De schade aangericht door de vrijheidsstrijders van India die uiteindelijk het fort herroverden is nog steeds te zien en blijft bewaard als een aandenken van deze periode.
Na ons bezoek aan het fort zijn we doorgegaan naar een werkplaats waar ze nog op de traditionele manier semiwaardevolle stenen inleggen in marmer. Wat een werk, en een prachtige kunstwerken kunnen ze op die manier maken.
Vlak bij de werkplaats was een restaurant waar we hebben gegeten. Ik merk wel dat ik nu echt de toeristenversie van het Indiaase eten krijg voorgeschoteld want het is allemaal maar vrij smakeloos zonder de rijke smaak van specerijen en chilli's waar ik de afgelopen 3 maand toch wel een beetje aan gewend ben geraakt. Maargoed, aan de andere kant misschien wel goed voor mn ingewanden om helemaal te herstellen =)

Na het eten terug naar het hotel en op tijd naar bed, want de volgende ochtend om 5.15 zou Ravi klaarstaan om ons mee te nemen naar de beroemde Taj Mahal !

Dag 4:

De wekker ging om 04.45, nog niet wakker maar dat kwam snel. Allemaal aangekleed en alvast wat klaar gezet voor vertrek en toen snel naar buiten. Helaas was Ravi er nog niet en die kwam 1 minuut later dan afgesproken. Te voet richting de Taj Majal wat maar op 10 min afstand van ons hotel lag. We konden haar niet zien vanaf de weg. Nadat we onze kaartjes hadden gekocht naar binnen en Ravi vertelde ons eerst over het mausoleum. Het is de rustplaats van Jasmin Taj Mahal. Zij was 1 van de drie vrouwen van de shah Jahan. Zij kreeg als enigste navolgelingen. Tijdens haar 18e zwangerschap overleed zij. Voordat ze overleed vertelde ze haar man dat ze begraven wilde worden in een passende tombe. Ook dat hij voor haar ouders zou zorgen, voor zichzelf ook een tombe moest maken en dat hij niet weer zou trouwen. Ze baarde 3 dode kinderen en van de 14 andere kinderen werden 6 volwassen. Vier zonen en twee dochters. Toen de witte Taj Mahal klaar was en de shah aan zijn identieke zwarte mausoleum begon heeft de jongste zoon zijn oudere broers vermoord om zelf shah te worden en heeft zijn vader gevangen gezet in het rode fort. Vanuit zijn gevangenis kon de shah kijken op de Taj Mahal. Hij overleed 5 jaar later en is op verzoek van zijn dochter begraven naast zijn vrouw. Na dit gehoord hebben hebben we het prachtige gebouw bezocht. Wat een meesterwerk als je bedenkt dat het al vanaf 1653 daar staat in al zijn schoonheid.

Na afloop richting het hotel voor het ontbijt en daarna onze koffers inladen en op weg naar Jaipur. Tijdens deze weg doen we Vatehpur sikri aan. Dit moet je niet te laat aandoen ivm de hitte. Het bouwwerk is gebouwd in rode steen dus erg heet vanaf het middaguur. Wij waren nog op tijd en Gurmeet had een gids geregeld die ons door het paleis voerde. Hier had de kONING drie vrouwen. Een moslim vrouw een Hindoestaanse en een Christen. Zeer bijzonder om hier door te dwalen, leuke foto's gemaakt. Rond half twaalf waren we terug en ik mijn Amsterdam paraplu kwijt aan onze gids. Die was er zeer van gecharmeerd, vooral de rand met fotoprint van huizen, Centraal station, gracht en brug. Zal dus weer daarheen moeten om een nieuwe te kopen.

Gurmeet, trouw zoals altijd, stond te zwaaien en we konden weer vertrekken. Op weg naar Jaipur waar we twee nachten willen blijven. Onderweg wederom verbazing alom over wat er allemaal op de weg rijdt. Hoezo snelweg? Alles maakt gebruik van de weg. Dus niet raar opkijkken als je spookrijders tegenkomt. En geen waarschuwing vooraf via de radio. Brommers, vrachtwagens of tracktors met lading het gaat gewoon via de kortste weg en indien jou rijbaan. De koeien natuurlijk weten ook niet dat het gevaarlijk kan zijn, dus af en toe in de ankers.

Onze lunch genuttigd bij een 'wegrestaurant' prima te doen en van de totaal prijs word je ook niet verdrietig. We passeren zelfs af en toe een treinstation, nou ja station? Een paar gebouwtjes langs de weg en zoals we al eerder gezien hebben wil je niet altijd met elke trein mee. Men hangt dus inderdaad gewoon in de deur. Als een trein over een soort van viaduct gaat zie je iedereen gewoon wachten tot de trein voorbij is. Dit omdat men gewoon van alles uit de trein kan gooien en je dit niet op je hoofd of auto wilt krijgen.

We zijn dus in de auto na de stop begonnen met onze blog dus nu rijden we op nog twee uur rijden vanaf Jaipur op de snelweg. We stoppen nog een keer bij de Monkey tempel, waar veel apen huishouden. Het was zelfs voor de apen te heet, we hebben een paar zien lopen maar Roelof zag veel liggen slapen op de rotsen ivm de hitte. Het is ook maar 45 graden en de hitte voelt als een dikke deken die op je ligt. Daarna nog een kwartiertje en we zijn in Jaipur. Gurmeet onze chauffeur weet hotels en toen hij het had over een hotel met zwembad was Rianne euforisch. Ik nog gedacht oh oh wat gaat die kosten. Bij aankomst nog kamers vrij en de eerste insepctie van de kamer was: wow, dit is geweldig. Terug naar beneden en voorzichtig geïnformeerd wat de kamer kost, 2000 roepies (iets van 30 euro) inclusief ontbijt, wifi, gebruik zwembad. Toen nog gevraagd wat een extra kleinere kamer kost, 1200 roepies. Dus nu heeft Rianne gewoon haar eigen kamer de komende twee nachten.

Snel met Gurmeet een pin automaat opgezocht en bij terugkomst een Rianne in het zwembad. Ikzelf ook een plons genomen en Roelof een biertje op het terras in de schaduw. We gaan verder niets meer doen, straks eten hier in het hotel en morgenvroeg staat Gurmeet om 08.00 ons op te wachten voor een dagje Jaipur.

Tot morgen