Het werk zit erop !! En je kan wel zeggen dat het geëindigd is op een manier die we niet snel zullen vergeten....

Eindelijk maar dan toch konden we een keer de operatiekamer in, half 6 gisteravond en we hadden de hond meegenomen uit ICU die een achterpoot geamputeerd moest hebben.
Vooraf netjes ons huiswerk gedaan, een anesthesie protocol uitgeschreven en ons goed ingelezen over de operatie techniek.... moet toch te doen zijn dachten we....
Twee dingen hebben we vooral geleerd:
1) Al lijken de beschrijvingen en plaatjes in de handboeken vrij duidelijk en logisch, de werkelijkheid is wel anders.... =S
2) Ondanks dat zelfs een auto met gemak een poot kan amputeren (waarvan we al een paar voorbeelden hebben binnen gekregen), wil nog niet zeggen dat wij dat met hetzelfde gemak kunnen doen ;P
Tegen half 7 lag de patiënt eindelijk onder narcose en geschoren etc op de behandeltafel en konden we beginnen. Aan het begin ging het nog wel maar na enige tijd hadden we keer op keer kleinere en grote bloedingen die gestelpt moesten worden en konden we de grote ader en slagader van het been niet duidelijk lokaliseren (en op een karkas is het nog wel vrij simpel...).
Toen we het uiteindelijk niet echt meer zagen zitten en de hond al 3 keer extra injectie anesthesie hadden moeten geven omdat hij begon bij te komen kwam een van de Indiase chirurgen ons te hulp. Het leek uiteindelijk eerder op een slachting als op een nette amputatie maar uiteindelijk was de poot eraf en werd het hechten uiteindelijk het onderdeel van de hele ingreep dat het beste lukte.
Half 12 s avonds en eindelijk was de laatste hechting gezet.... Nu nog schoonmaken, opruimen, verband zetten en de hond terug naar de ICU verplaatsen.
Na de hele avond lang geleefd te hebben op enkel een paar glazen cola, moesten we nog naar huis met een auto-riksja (de laatste metro hadden we al lang gemist), en thuisgekomen een avondmaal van een paar plakjes toast en een kommetje yoghurt.
Het was me het dagje wel.... Maar het goede nieuws.... Vandaag hoorde ik via Philip dat onze hond wonder boven wonder nog leeft, en zelfs vrij fit is ! En dat is fijn om te horen over een patiënt die we ander hadden moeten laten inslapen vanwege een erg geïnfecteerde open fractuur..

En dan te bedenken dat ik de dag ervoor nog ziek naar huis ben gegaan met overgeven en diarree als water, en me diezelfde ochtend ook nog totaal niet fit voelde....
De dinsdag was dus niet echt een geslaagde dag.. heb vooral in bed gelegen uitzieken. Maar toen ik net thuis aankwam trof ik wel de postbode aan de deur met een pakketje !! Een hele lieve vriendin stuurde een pakje nog voor mijn verjaardag en het leek alsof ik precies op dat moment thuis had moeten komen om het in ontvangt te nemen. Alles zat er nog in geloof ik, ben alleen bang dat de kaas wel een beetje is overleden na 3 weken te hebben verbleven in plastic bij 40+ graden =) Maar toch super bedankt !!!

Wat is er verder nog gebeurt afgelopen week.... We hebben het hitterecord voor de maand mei in Delhi gehaald met 44 graden ! (of we er nu blij mee zijn of niet..). Zaterdags ben ik een halve dag gaan werken om smiddags met Philip op stap te gaan die toch al vrij is op die dag. We hebben wat rondgekeken in de ondergrondse markt, Palika Bazaar (lekker koel met airco!), en daarna naar Old Delhi over de boekenmarkt gelopen (ongelooflijk hoeveel boeken er in 1 klein winkeltje passen... je kan er zelf ook niet naar binnen =P), en de Jama Masjid bezocht (de grootste moskee van India).
Verder zijn 2 van de 3 honden met platen maandag naar Punjab vertrokken om daar opnieuw behandeld te worden in een andere kliniek. Dat scheelt ons sochtends en savonds heel wat werk van het verbanden wisselen. En ander goed nieuws is dat de 3e hond (de puppy) het behoorlijk goed doet en dat we zijn gipsverband hebben verwijderd na een controle RX =)

Gisteren dus de laatste werkdag en vandaag lekker tijd voor mezelf om wat laatste dingetjes te halen en te regelen, spullen te sorteren en m´n koffers in te pakken. Nu het afscheid dichterbij komt krijg ik toch het gevoel India wel behoorlijk te zullen gaan missen ondanks dat ik ook wel weer graag naar Nederland terug wil.....

Maar eerst natuurlijk nog op reis met pa en ma die morgenvroeg hier aankomen... das dus al over minder dan 20 uur !!

Veel liefs uit Delhi ~