Deze week eens een vrije donderdag ipv vrijdag, verbaas me er nog steeds over hoe snel de tijd gaat. Nu probeer ik elke dag wat steekwoorden op te schrijven van wat er die dag is gebeurd zodat als ik dan tijd heb voor een blog-update ik in ieder geval nog weet wat ik allemaal moet vertellen.

Mn vorige vrije vrijdag ben ik naar de Select City Walk Mall geweest (winkelcentrum) en daar lekker rustig rond geslenterd. De indiase kledingstijl is heel kleurrijk zoals iedereen vast weet en dat geeft een heel vrolijk uitzicht in al de winkels (al zijn de meeste standaard winkelketens gewoon net zoals bij ons natuurlijk...). Moest wel lachen om een van de Indiase kledingmerken genaamd Haute Curry.. echt geniaal bedacht =)
Bij I.N.A. markt wat fruit gaan halen op de terugweg want daar hebben we hier wel tekort aan. Heerlijke druifjes en meloen !
´s Avonds was er een kleine verassing want Ingrid had van een paar vriendinnen een pakketje gekregen over de post met daarin drop, stroopwafels, tijdschrift etc. Zelfs na 2,5 week India smaakte een stroopwafel nog nooit zo lekker als thuis (al ga ik me zelfs na 3 maand niet aan het drop wagen lol).
Dus mocht iemand zich geroepen voelen om ons een motivatie pakket te sturen.... (hint...hint ;) )

De zaterdag erna m´n eerste volle dag in ICU, en je ziet de vreemdste dingen. Een hondje kwam binnen met een abces op z´n dijbeen maar terwijl ik dat aan het leeghalen was kwam er ineens een raar stukje naar buiten. Het leek verdacht veel op kraakbeen en bij verdere inspectie bleek het abces helemaal naar beneden te lopen tot aan het kniegewricht wat dus al compleet aan gort was....

De zondag was een Delhi Belly dag... kon er zelfs een lunch in krijgen en savonds heb ik het maar gehouden bij witte rijst met een beetje suiker, want dat kon mn maag iig nog aan.

Maandags terug in de ICU zowel een rabiës geval als een distemper geval laten inslapen. Ook kwam er een kat binnen meer dood dan levend die gegrepen was door een hond. Uiteindelijk met infuus, medicatie en warmte weer een beetje leven in te weten krijgen. Maar toen bleek dat de achterkant compleet verlamd was en dat het arme beest zn rug gebroken was..... another PTS.
Het kwik liep op tot 40 graden en het was echt erg warm, moet oppassen met de zon aangezien mijn Nederlandse winterhuidje nog maar weinig gewend is. Hopelijk wennen we nog aan de wat extremere temperaturen hier want het gaat waarschijnlijk nog wel warmer worden.

Dinsdag werkten Philip en ik samen in Amrapalli aangezien er een heleboel mensen niet waren. Er werden 8 baby pups van een paar dagen oud binnen gebracht, moeder dood. We proberen ze met de fles eten te geven maar eigenlijk is er niemand die tijd heeft voor zo´n grote klus. Er zijn ook geen teven die ze kunnen of willen adopteren dus ik geef ze weinig kans =(
Na het werk terug naar huis met de metro maar eerst even bij de Costa gezeten voor wat welverdiende rust en ontspanning. Die avond besloten om naar Khan Market te gaan en in een restaurantje te gaan eten aangezien onze magen nog steeds niet 100% in orde waren. Een heerlijk visje met puree en groentjes vielen er goed in.

Gisteren slecht geslapen en die ochtend was ik echt kapot. Gelukkig was het weer heerlijk, flink afgekoeld en een briesje wind met een aangenaam zonnetje, in de ochtend zelfs aan de frisse kant. Toch weer in Amrapalli gewerkt, en de baby´s de fles gegeven. Er zijn 25 nieuwe trainees gestart op de kliniek die voor hun eerste dag strak in pak op de kliniek verschenen. Het is wel een verademing om eens gemotiveerde mensen op de kliniek te zien voor de verandering, al hadden ze voor gisteren zelfs nog nooit een thermometer bij een hond gebruikt. Ze moeten dus veel leren maar het zijn wel de toekomstige medewerkers van de kliniek dus als we iets van verandering willen achterlaten hier kan dat denk ik het beste door tijd en energie in de trainees te steken.
Eigenlijk was het ondanks de vermoeide start een goede dag totdat het bijna tijd was om naar huis te gaan. Telefoontje van Ingrid of ik snel wilde komen naar het grote huisdieren gedeelte.... Blijkbaar had een van de dierenartsen het plan opgevat om een voorpoot van een kalf te amputeren, maar dan gewoon hup lokale verdoving, knelband om te poot, en zonder te scheren of ontsmetten rondom insnijden tot op het bot en vervolgens met de ijzerzaag het bot door gezaagd. Toen bleek dat er daarboven nog steeds dood weefsel aanwezig was hadden ze hetzelfde trucje nog eens uitgehaald maar dan een cm of 20 hoger op de poot.... Het arme beest.... Ze hadden zelfs geen hechtmateriaal of wat dan ook bij de hand en blijkbaar was het plan gewoon geweest om een verbandje om de stomp te doen en klaar.
Echt te achterlijk voor woorden..... uiteindelijk de chirurg erbij gehaald die dan hielp om nog hoger de poot redelijk netjes te amputeren, al laat zijn techniek ook wel te wensen over. Maar of het zin heeft gehad ? Volgens Ingrid is er nog geen enkele koe geweest die zelfs kon opstaan nadat er een voorpoot geamputeerd was......
De helpers daar vonden het blijkbaar allemaal maar grappig en stonden er gewoon grapjes bij te maken. Eigenlijk een goed voorbeeld van de mentaliteit van de mensen hier tegenover de dieren... het kan ze gewoon echt niet schelen...

Vandaag lekker uitgerust weer op pad. Eigenlijk zouden we de stad in moeten gaan om bezienswaardigheden te bekijken maar ik merk gewoon dat we daar de energie niet meer voor hebben als we eenmaal een dagje vrij zijn. Dan wil je gewoon lekker rustig een beetje langs winkeltjes slenteren en vooral geen drukte aan je hoofd. Misschien wordt het beter zodra we het voor elkaar hebben om 5 dagen in de week te werken ipv 6.

Dikke kus vanuit India en tot de volgde update !!

x