Pfff wat een dag wat een dag =) of eigenlijk..... 2 dagen alweer.

Gister middag vertrokken vanuit Schiphol richting London en alles liep voorspoedig. Op het vliegveld daar bij de Starbucks (ja ja die kennen we nog uit USA) koffie gehaald met een broodje en verder nog wat rondgekeken om de tijd te vullen.

De vlucht verder richting Delhi was lang maar verliep ook zonder mankementen. Wel direct achter mij een man die klonk alsof hij elk moment in een van zijn hoestbuien kon blijven (hopelijk geen TBC =P) en een huilende baby even verderop, maar de melatonine/valeriaan pilletjes van de kruidvat helpen wel een beetje dus ik kan me in ieder geval wat meer ontspannen ook al slaap ik niet echt.

Ik lees wat op de ereader en dommel een uurtje of 2 wat weg, kijk een filmpje en op zich gaat de tijd nog best snel voorbij.

Ongeveer een uur voor landing komt de bemanning nog langs om de hele ruimte desinfecteren met een soort insectenspray.... om te zorgen dat er geen insleep is richting India zeggen ze dan =S. Ben benieuwd of de maatregelen de andere kant op nog strenger gaan zijn.......

Op Delhi is het even zweten bij de douane, zouden ze toch niet van m´n gezicht af kunnen lezen dat ik stiekem geen echte tourist ben ?? Het duurt allemaal lang en er wordt getypt op de computer maar uiteindelijk dan toch die stempel. Dan de volgende vraag: m´n bagage zal er toch wel zijn zeker ??? Maar ook daar zit het mee en een van de eerste koffers die aankomt rollen over de bagageband is de mijne.

Korte stop bij de ATM en op naar de prepaid Taxi bali, waar niemand te bekennen is.... Ik wordt naar buiten gestuurd waar ze blijkbaar ook een standje hebben, betaal en wordt in een gammel taxibusje gestopt. Geen autogordels achterin en het rijden over de kruispunten lijkt soms meer op een zelfmoordmissie dan op iets anders. Ook al is het half 6 ´s ochtends het is al best druk op de weg in Delhi. Sinds het eerst sinds de reis zit het dan tegen... de chauffeur heeft geen idee waar we heen moeten (en ik natuurlijk ook niet). Jorbagh is blijkbaar best een groot gebied en een straat met die naam kent hij niet. We rijden toch maar die kant op.......

Na een half uur zouden we in de buurt moeten zijn, de chauffeur is heel vriendelijk en biedt aan om het nummer van Ambika (de zuster van mevr Ghandi waar ik in huis zal verblijven) voor me te bellen om te vragen waar het precies is. Er wordt niet opgenomen...... had ik nu toch maar gewoon thuis de route beschrijving uitgeprint =P

De chauffeur vraagt ongeveer om de 2 bochten iemand de weg en we komen in de goede richting, opeens herken ik bordjes naar een andere vliegveld waarvan ik op google maps had gezien dat het er in de buurt lag, we gaan dus toch goed!

In totaal een uur later stoppen we voor het huis en kan ik opgelucht adem halen dat hij me niet zomaar ergens in Delhi eruit heeft gezet om het zelf maar verder uit te zoeken. Zn fooi heeft hij dubbel en dwars verdiend, met zijn hulp en geruststellingen dat het allemaal wel goed zou komen ;)

Eenmaal binnen wordt ik naar Ingrids kamer gebracht waar zij en haar vader heel slaperig opstaan. Blijkbaar hebben ze om 2 uur snachts (toen Philip aankwam, de andere Nederlandse jongen die hier ook is) al tot 4 uur zitten kletsen, en nu ondertussen half 7 sta ik alweer bij ze voor de deur.

Ambika zelf is er niet, ze is met haar zuster weg (vanwege gezondheidsproblemen) en komt waarschijnlijk aan het einde van de week terug. Ik ontmoet wel onze nieuwe surrogaat-moeder Ganga, de huishoudster van Ambika die voor ons kookt, wast, opruimt en ons blijkbaar bemoedert + daarnaast de honden van het huis (schijnen er 11 te zijn al heb ik er nog maar 5 geteld).

Van Ganga krijgen we allemaal een kaastosti en ik zit tot 9 uur te kletsen met Ingrid en haar vader en uiteindelijk ook Philip die na 4 uurtjes slaap weer is opgestaan. Ingrid en paps gaan een dagje weg en komen vrijdagavond terug, en aangezien Ambika er niet is om ons meteen naar de kliniek te sturen nemen Philip en ik de tijd om even rustig bij de komen van de reis.

We gaan even wandelen met Cheru (hondje van Ingrid) in het mooie Lodi park hier vlakbij (gaan zeker nog eens terug om het daar beter te bekijken) en bij terugkomst kookt Ganga een heerlijke Indiase lunch voor ons met een soort rijst-groente-roerbak met een curry-achtig sausje met veel koriander, gekruide aardappelblokjes en vers gebakken chapitti broodjes. Genoeg voor zeker 3-4 personen maar wel super lekker.

Eventjes nog in de tuin gezeten en wat gelezen maar de vermoeidheid begint echt toe te slaan. Dus we besluiten de metro te nemen naar het centrum om daar te gaan kijken, we gaan naar een centraal punt in New Delhi met allemaal winkeltjes rond een parkje. Drinken een (ijs)koffie en praten wat met een paar Indiërs in het park. De Indiërs zijn allemaal heel nieuwsgierig als ze onze taal horen en willen graag meer over ons weten, sommigen natuurlijk in een poging een fooi te scoren door ons de weg te wijzen maar de jongens in het park zijn gewoon geïnteresseerd in ons land en onze cultuur. Ze geven ons nog tips over waar heen te gaan in Delhi en we besluiten toch ook nog even in Oud-Delhi een kijkje te gaan nemen om gelijk maar iets van het ´echte India´ te ervaren. Toen we daar uit de metro stapten was het een en al drukte, de gebouwen (en de meeste mensen) zien er stoffig uit en er hangen overal gigantische bossen elektriciteit bekabeling alsof iedereen zelf zijn aansluiting op het netwerk aangeknoopt heeft. Eerlijk gezegd.... ik had het me erger voorgesteld =)

Het ziet eruit alsof je hier makkelijk verdwaalt dus (aangezien we al niet zo wakker zijn) besluiten we maar de metro terug te nemen. Het metro systeem hier is goed maar je merkt toch invloed van de aanslag die geweest is op een van de ambassades nog niet zo lang geleden. Bij elke toegang naar de metro moet je door een detectiepoortje + langs iemand met een handscanner + worden eventuele tassen door een scanner gehaald.

Ik loop echt op m´n laatste draadje als we om 6 uur terug zijn in het huis. Ganga zet thee voor ons en ik zit nu op de bank de blog te schrijven terwijl Philip tegenover me druk aan het voorbereiden lijkt voor morgen. Cheru ligt naast me te pitten en vind het allemaal wel best zo =)

Blijkbaar was het de bedoeling dat ik samen met Philip in een ander huis op loopafstand hier vandaan zou verblijven waar we elk een eigen appartementje krijgen en dan steeds in het huis van Ambika bij elkaar komen om te eten. Maar zoals wel meer in India loopt de praktijk anders als de (geplande) theorie en is het huis nog niet gereed (in hoeverre, dat is onbekend...).

Dus na vannacht delen Ingrid en ik een kamer en deelt Philip zijn kamer met Ingrids vader zolang die nog in India blijft.

Morgen gaan Philip en ik voor het eerst naar de kliniek, Ingrid is dan nog niet terug maar ze heeft een vriendelijke chirurg bereid gevonden ons een rondleiding te geven. Het is nog maar afwachten wat we daar gaan aantreffen en wat er van ons verwacht wordt. Blijkbaar bouwen ze nu ook net aan een nieuwe kliniek hier in de buurt en kan het ook best zijn dat Philip en ik daar zullen gaan werken, maar zoals Ingrid al zei: ze kunnen hier per dag van mening veranderen....... we wachten dus maar gewoon af !

Ondertussen is het bijna half 8, Ganga brengt ons vanavond nog iets kleins te eten en dan duik ik er zo vroeg mogelijk in om bij te slapen, hopelijk ben ik dan meteen over m´n jetlag heen.

Voor nu groetjes uit India en een dikke kus aan iedereen =)